(Birthday &) Outreach

Lieve volgers,

Even een up-date op mijn verjaardag van gisteren.
Na mijn email tijd 17.30 moest ik naar een kamer komen, mijn naam stond namelijk op het bord met meer andere namen. Ik wist niet goed waarvoor ik daarheen zou moeten komen. Ik dacht misschien willen ze iets vragen of we ergens mee willen helpen. Ik had eigenlijk geen idee.
Dus na mijn emailtijd ging ik naar de kamer toe, ik liep naar binnen en.... SUPRISEEE !!
Ze hadden voor mij en Annemarie een suprise party georganiseerd!! Zoo lief!
De kamer was leuk versierd en we gingen heerlijk pizza eten *JAMMJAMM*
Hierna gingen we met zn allen een film kijken met een beker chocolade/vanile ijs! We keken “monsters inc” Super leuk! Had m nog nooit gezien.
Ik vind het zo ontzettend lief dat ze dit hebben gedaan voor ons. Ik voelde me echt jarig! :)
Hier is het normaal dat de vrienden om je heen je verjaardag organiseren. Het is hier niet zo dat je zegt als jarige; wil je op mn verjaardag komen? Het is hier normaal dat de mensen om je heen je verjaardag organiseren. Hoe gaaf is dat! Ik denk datik maar echt Amerikaans ga worden!! Het is toch veel leuker dat andere mensen je verjaardag organiseren en dat jij gewoon heerlijk jarig mag zijn zonder te denken, o willen ze wat drinken of o ik moet wat lekkers op tafel zetten. Hier vragen ze wat wil jij drinken. De rollen zijn hier dus omgedraaid ;)
Hoedanook...ik was super verrast en ik ben zo dankbaar voor de lieve mensen hier om mij heen.
Ook vandaag heb ik veel lieve verjaardagskaarten gekregen! Nogmaal super bedankt!

Outreach vrijdag 15 nov.
Na een lange tijd ging ik ook weer op outreach; kidsclub. We gingen de kids ophalen en het meisje dat we ophaalde (wat eigenlijk eerst niet op de lijst stond maar wel voortaan komt!) leek zoveel op mn lieve Joan (uit Uganda). Ik liep met haar en natuurlijk de andere kids naar t gebouw en ze was heerlijk aan het praten. Precies Joan. Alleen ze is 1 jaartje jonger. Ze was niet bij m weg te slaan. Ze was heerlijk ondeugend maar tegelijkertijd zie je ook de verdiet in dr oogjes. Ik hoop dat ik haar vaker mag zien en een band mee kan opbouwen.
Na kidsclub brengen we ook altijd kinderen naar huis. 1 jongen had iemand al eerder weggebracht want hij wilde niet blijven etc. Toen we de andere kids weg brachten zagen we die jongen, hij had gevochten. Zijn moeder was woedend. We liepen verder en uiteindelijk was het een fight. We konden niks doen, we hadden nog 2 kids en die moesten we eerst naar huis brengen. We konden niet helpen en we kunnen ook niet splitsen want vooral de meiden mogen nooit alleen zijn en er moet altijd een jongen bijzijn en aangezien wij maar met zn tweeen waren moesten we eerst snel de kids thuis brengen. Na dat gedaan te hebben liepen we terug. Ze waren er niet meer, dus dat is fijn. Maar tegelijkertijd zie je dat ze God zo hard nodig hebben. Er is hier zoveel geweld, zoveel pijn en verdriet in de huizen. Het is moeilijk, speciaal voor de kids. Het enigste wat wij kunnen doen is bidden en voor hen zijn maar het is lastig als ze ons afwijzen zoals die jongen(kind) deed. Blijf alsjeblieft ook bidden voor deze wijk dat ze zullen zien dat er meer is. Dat er een een ander oplossing is voor hun problemen, verdriet en pijn dan alcohol/drugs etc. Maar ook voor ons als studenten/teachers dat wij de juiste woorden mogen hebben op deze lastige situaties zodat de kinderen en ouders zien dat er een andere oplossing is. Dat wij in elke situatie juist kunnen handelen met de juiste woorden.