Whooeeehoooeeeeh

Hallo lieve mensjes!

Hier een vervolg op mijn vorige bericht. Daar beschreef ik dat ik zoekende was naar het plan van God voor mijn leven. Nou het begin is er!
Ik ga namelijk weer terug naar Ugandaaaa ! naar het Kindertehuis voor de letterlijk weggegooide kinderen.

Ik ben er natuurlijk een hele tijd hiervoor al mee bezig geweest of het wel verstandig is om terug te gaan en of het niet alleen mijn wil is maar ook Zijn wil is. Veel mensen vragen aan mij...wil je echt weer terug? maar ben je niet bang om weer ziek te worden of om geen luxe te hebben? Nops...bang ben ik niet!
Als je altijd denkt stel dat; je ziek wordt, je heimwee krijgt,koude douche hebt, geen geld meer hebt, geen baan meer hebt enzovoort enzo....Als ik alleen daarnaar zou kijken dan weet ik zeker dat ik nooit zal gaan of een risico zou durven te nemen...maar als ik kijk naar het Plan van God dat Hij door ons, door mij werken wil werken om het goede te doen. Wij mogen met Hem hier op aarde gaan bouwen door de talenten die je van God hebt gekregen in te zetten. Als ik dat bedenk dan wordt in enthousiast en dan wil ik ervoor gaan No matter what!.

Spreuken 3:5 zegt: "Vertrouw op de Heer met heel je hart. Steun niet op eigen in zicht. Denk aan Hem bij alles wat je doet, dan baant Hij voor jou de weg. "

Maar okee...soms is alles makkelijker gezegt dan gedaan. Vertrouwen op God is niet altijd even simpel en zeker niet als je weet dat je inprincipe veel kan verliezen in de wereldse maatstaven : baan, geld etc. Alhans dat vind ik dan ;)
Maar wat is het toch waard om telkens weer alles aan God te geven, je plannen, je zorgen, je toekomst, financiën... gewoon alles! want God voorziet en Hij zal voor je baan zorgen, voor je geld zorgen etc.

Voordat ik afgelopen week een belletje kreeg met het bericht: "Jaaa je mag naar het kindertehuis in Uganda voor 3 maandje" was het voor mij nog maar de vraag of ik er wel heen mocht. Ik ben namelijk officieel 3 jaar te JONG om daar voor 3 maanden heen te mogen.
ze hebben een leeftijdsgrens van 25 jaar. Dit omdat je dan meer levens/werk ervaring hebt maar ook omdat het leven daar heeeeeel anders is dan het leven hier in Nederland. Je maakt mooie maar ook verdrietige dingen mee als je daar bent. Jij weet namelijk dat er in Nederland prachtige huizen staan waar uit elke kraan stromend schoon water stroomt...maar daar weten ze dat niet. althans ze weten niet beter om in een hutje te leven en zich in een sloot te wassen.
Ondanks mijn leeftijd mocht ik op gesprek komen (in NL) het gesprek was gezellig en ging het goed. Ze maakte daarvan een verslag en stuurde ze op naar Uganda en andere mensen hier in NL. Ik weet dat het dan lang kan duren voordat je een antwoord kan krijgen. Aangezien ze in Uganda met ruim 142 kinderen ook niet alle tijd van de wereld hebben. dus ik wist ik moet wachten....wachten...en nog s wachten..
tegelijkertijd wilde ik antwoord, antwoord nog voor de kerstdagen. (oftewel ze hadden 2,5 week de tijd)

afgelopen dinsdag had ik even een down momentje...: "het is niks voor mij, ben niet avontuurlijk genoeg, ik kan dat niet, wat heb ik daar te betekenen?? " en zo vlogen alle negatieve gedachtes door mn hoofd. Ik wilde duidelijkheid...en niet over een week...Nee, ik wilde het NU.
Dat gebeurde...want de volgende ochtend toen ik wakker werd had ik een voicemail bericht. Ik beluisterde het bericht en ja hoor, daar had ik het antwoord. Ja je mag gaan!
Ook kreeg ik een mooie tekst: "Hij is het, die in u werkzaam is en u in staat stelt te willen en te doen wat in overeenstemming is met Zijn plan".

Oftewel, Hij is het die mij zal sturen, niet uit mijn eigen kracht maar met zijn kracht kan ik daar iets betekenen. Ik vind mij misschien niet altijd even geschikt maar ik weet dat Hij dat wel vind.

Er kwamen meteen veel dingen op mij af. Want hoe ga ik dit financiëren?
Ik heb eigenlijk nog even geen idee...ik wil/ga wel sponsors zoeken om het mogelijk te maken dat ik het werk daar kan gaan doen. Mijn verblijf kost €7,50 per dag. verder komt er nog meer kosten bij...namelijk; mijn ticket, visum kosten, inentingen, malaria tabletten en ga zo maar door.

maar ook Hoe vertel je dit op je werk en hoe zullen ze reageren? Ik wil daar ook echt voor geen goud weg maar toch als ik moest kiezen zou ik gaan voor Gods plan hoe moeilijk die beslissing dan ook zal zijn.
Super zenuwachtig ging ik het gesprek in....ik vertelde mijn plan en jaaa hoor...ik mag gewoon 3 maanden onbetaald verlof !!!!!! Wat een zegen!!
Echt WAAAUWW !

Dus jaa..ik leef nu even op een hoge berg, op een mooie wolk waar ik ook echt niet van af wil stappen. Gewoon even wil genieten van alles om mij heen, mijn familie, vrienden, werk en mijn reis naar de reis toe!

Wat is het toch gaaf om een levende God te hebben die in alles voorziet en altijd trouw is in Zijn woord!

Weraba ! (tot ziens)